U Kući legata, u Knez Mihailovoj 46, 9. novembra otvorena je izložba “Petar Lubarda 1907-1974-2017”, postavljna povodom obeležavanja 110 godina od rođenja velikog srpskog slikara. Izložba, koja će trajati do 10. januara 2018. godine, predstavlja deo zajedničkog projekta Kuće legata i Spomen-zbirke Pavla Beljanskog iz Novog Sada, koji godinama čuvaju Lubardina dela.
Katanac na Dečije odeljenje biblioteke u Hilandarskoj (FOTO)
Postavka obuhvata 30 dela, gde su uključene i slike iz Umetničke zbirke SANU, Narodnog muzeja u Smederevskoj palanci, Muzeja Srpske pravoslavne crkve, Muzeja grada Beograda, Galerije Matice srpske, Vlade Republike Srbije i iz privatne kolekcije.
Na ovoj izložbi prikazani su i manje poznati radovi iz prve faze stvarlaštva, kao što je je portret njegove prve supruge Jelene Jovanović, iz 1928. godine, kada je živeo u Parizu, portert patrijarha Gavrila Dožića, slike iz faze zarobljeništva u austrijskom logoru, kao i one posvećene revoluciji i pobedi u Drugom svetskom ratu.
AZBUKA STAROG GRADA: C kao Crkva Ružica (FOTO)
Između ostalog, u Legatu Petra Lubarde nalaze se i slike sa motivima gradova jadranske obale, Kotora, Ulcinja i Dubrovnika, ali i porteti stanovnika tih krajeva.
Pavle Beljanski (1892-1965), diplomata i kolekcionar, bio je prijatelj i mecena slikara Petra Lubarde, a za svoju kolekciju izabrao je devet njegovih vrhunskih ostvarenja iz perioda između dva svetska rata. Legat Petra Lubarde, jedinstven po izložbenom prostoru nekadašnjeg sliakrevog ateljea u Iličićevoj ulici na Dedinju, čuva Lubardino stvaralaštvo od pedesetih godina 20. veka do kraja njegovog života. Taj period smatra se izlaskom iz izolacije i domaćeg socijalističkog kulturnog prostora.
“Radovi iz Lubardinog legata su pretrpeli ozbiljno konzervaciju i restauraciju. Oni odudaraju od onoga što se nametalo kao poželjno u umetnosti u Titovoj Jugoslaviji. Lubardu jeste zahvatio upliv u socijalistički talas, kako se vidi na slici “U borbi za slobodu”, ali u svom umetničkom potezu i koloritu se vidi i njegova sloboda. Poznato je da Lubarda zbog svog temperamenta nije želeo ni da studira akademiju u Beogradu, a napustio je i studije u Parizu posle samo mesec dana odlaska na predavanja”, kaže kustos izložbe Dina Pavić.
Posle Drugog svetskog rata, po kazni, kao sin vojnog službenika kraljeve vojske, poslat je na Cetinje. Tamo je otvorio umetničku školu u kojoj je uspeo da nadvlada sve stege ondašnjeg društva, a bio je i osnivač Uduženja likovnih umetnika Crne Gore. Petar Lubarda nije voleo da slika ništa što je sugerisano, bio je antiheroj socijalizma u umetnosti. Međutim, 1950. godine vratio se u Beograd i u galeriji na Terazijama otvorio je svoju prvu samostalnu izložbu u glavnom gradu, gde je živeo sve do smrti, 1974. godine.
(Starogradski.com)
